Καθετί καινούργιο θέλει και τον χρόνο του

Το ποδόσφαιρο είναι στιγμές, φάσεις, αποφάσεις, αντίληψη, ψυχραιμία, καθαρό μυαλό. Μεταξύ άλλων. Τρεις-τέσσερις τέτοιες έχουν μέχρι στιγμής καθορίσει την πορεία του Άρη στην επιστροφή του στη Σούπερ Λιγκ.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Στα Γιάννενα, ο Ματέο στέλνει την μπάλα στο δοκάρι, ο Άρης δεν προηγείται και στο δεύτερο ημίχρονο από ένα αβίαστο λάθος, ο Δεληζήσης από σπόντα στέλνει την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του. Στη Νέα Σμύρνη σε ένα κόρνερ δεν βγαίνουν τα μαρκαρίσματα, και φτάνει ο Σιώπης να μαρκάρει τον Ντομίνγκες με συνέπεια ο αμυντικός του Πανιωνίου να σκοράρει και να χαθεί ένα δεύτερο τρίποντο αφού στην επανάληψη οι ευκαιρίες δεν έγιναν γκολ. Χθες στο πρώτο τοπικό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ ο Γιουνές έχει τη μεγάλη ευκαιρία στο 66΄ να βάλει τον Άρη μπροστά στο σκορ, εκτελεί ένα μέτριο πέναλτι και στο 83΄ από μια αδράνεια της άμυνας, ο Πρίγιοβιτς χαρίζει τη νίκη στον ΠΑΟΚ αφήνοντας τους κίτρινους με την στεναχώρια ότι μπορούσαν να πάρουν κάτι παραπάνω.

Ο Άρης δεν ήταν κακός χθες στο ντέρμπι. Πέτυχε το γρήγορο γκολ που του έδωσε ψυχολογία και παρότι οπισθοχώρησε από το τέταρτο και μετά δίνοντας την κατοχή στον αντίπαλο (έπαιξε ρόλο σε αυτό η αποχώρηση του πολύ σημαντικού για το χτίσιμο των επιθέσεων Βέλεθ), είχε τις ευκαιρίες του με τον καλύτερο του παίκτη χθες τον Ντιγκινί που σε 2-3 κόντρα επιθέσεις, είτε δεν τελείωσε καλά τις φάσεις είτε δεν έσπασε στο σωστό χρόνο την μπάλα. Και ο ΠΑΟΚ βέβαια είχε τη μεγάλη του στιγμή στο 26΄ και βρήκε την ισοφάριση με το πέναλτι του Πρίγιοβιτς μετουσιώνοντας την κατοχή του σε γκολ.

Στην επανάληψη έχω την αίσθηση ότι συνειδητά ο Λουτσέσκου από ένα σημείο και μετά και ειδικά από την έξοδο του Πέλκα από το ματς γύρισε κάποια μέτρα πίσω την ομάδα του δίνοντας τον χώρο στον Άρη, μόνο που οι κίτρινοι δεν κατάφεραν να το εκμεταλλευτούν ουσιαστικά και να μεταφέρουν σωστά την μπάλα μπροστά. Ενδεχομένως ο Μαρτίνες να ήταν η πιο ενδεδειγμένη επιλογή να το κάνει και να παίξει ο Ντιγκινί φορ από τη στιγμή που ο Πάκο Ερέρα αποφάσισε να βγάλει τον Γιουνές, αλλά ο προπονητής του Άρη πήγε στην… πεπατημένη του Ματίγια. Ήταν επιπλέον κουρασμένος και ο Ματέο χωρίς πολλά κουράγια και περιορίστηκαν οι επιλογές.

Ο Άρης χωρίς να είναι πολύ κατώτερος από τους αντιπάλους του, δυστυχώς όχι μόνο δεν παίρνει έστω την ισοπαλία αλλά χάνει κιόλας.
Δικαιολογίες ασφαλώς υπάρχουν κι άλλες πέρα από τις στιγμιαίες αδράνειες και τα αβίαστα λάθη. Όταν μια ομάδα τώρα φτιάχνεται θα έχει τα σκαμπανεβάσματά της, θα υστερεί σε ομοιογένεια από τον αντίπαλο της, θα υπολείπεται σε αυτοματισμούς, έχει μπάτζετ 3εκ έναντι 30 του αντιπάλου της και συν τοις άλλοις δεν έχει και την τύχη με το μέρος της. Χρειάζεται το χρόνο της και τώρα είναι ένα κρίσιμο σημείο της χρονιάς που οφείλει να μην… αδειάσει από την ήττα. Να στηριχτεί από όλους γιατί αν μη τι άλλο δυνατότητες έχει και μια ποιοτική βάση παικτών πάνω στην οποία, με λίγες και συγκεκριμένες προσθήκες τον Γενάρη, θα προοδεύσει κι άλλο.

Χρειάζεται όμως μια νίκη ψυχολογίας στα ντέρμπι που ακολουθούν στο καπάκι ώστε να συνεχίσει να δουλεύει απερίσπαστη πάνω στο πλάνο της και να μην διασαλευτεί η εμπιστοσύνη στο γκρουπ, ένθεν κακείθεν. Ο κόσμος όπως απέδειξε χθες με την εντυπωσιακή και ευρωπαϊκών προδιαγραφών υποστήριξή του, πιστεύει σε αυτή την ομάδα και θα τη στηρίξει και αυτό είναι το πρώτο μεγάλο επίτευγμα της σεζόν.

Υ.Γ Γίνεται πολύ κουβέντα από χθες και μια σύγκριση του Γιουνές με τον Πρίγιοβιτς. Αδόκιμη πιστεύω αφού ο ένας παίρνει 140.000 ευρώ και ο σέρβος 1,5 εκατομμύριο.

ΥΓ 2 Η απουσία του Βέλεθ για μεγάλο διάστημα, υποχρεώνει τον Πάκο Ερέρα να σκεφτεί πως θα τη διαχειριστεί αφού δεν χάνει μόνο ένα καλό αμυντικό αλλά και έναν παίκτη που συμμετέχει αρκετά στο παιχνίδι της ομάδας.